برایم دعا کنید آسمانی شوم

وای کاش آسمان نزدیک بود ویا لااقل درب آسمان را برویمان نمی بستند و ما را همچون گناه کارانی که باید چند وقتی را تبعید باشیم و ما را به برزخ نمی بردند، هر چند که میدانم میهمانانی به روی زمین داری که برای در امان ماندن از بلا ها آنها را نگه داشته ای، والا ما را چه به مهمانان خوب و پاکی که به روی زمین باشند و ما قدرشان ندانیم و آنها را هر آن که بخواهی به نزد خود فرا می خوانی و در ب آسمان را فورا خواهی بست که مبادا ما آدم های پست و گناه کار که به روی این زمین بزرگ هم دیگر را برای یک وجب خاک می کشیم و به خاک و خون کشیدن ،می شود افتخار، ما بخواهیم دست به دامان آن پاکان و خوبان شویم و دستی به آسمان برسانیم که شاید ما را آسمانی کنی پس فقط ، و فقط همان لحظه ، لحظه ی باز شدن درب آسمان باشد و بس، پس کی می شود آن درب باز شود تا فوج فوج به آن تمایل پیدا کنیم و برای رسیدن به آن درب عظیم و رویایی سر از پا نشناسیم و آه ای خدای من منتظر آن لحظه ای هستم که درب برویم بگشایی و من رو سیاه را خطاب کنی که بیا اکنون درب باز است وآن لحظه چه لحظه رویایی و بی نظیری است که تمام عمر تمنای آن را دارم و در آن لحظه چقدر سبک بال و آسوده ام خدایا مرا ببخش که لایق آن آسمان پاک نشدم هنوز مرا ببخش

مرا ببخش که هنوز لایق نشدم که دعا کنم خدایا پس کی مرا